Στις 4 Μαϊου ενώπιον της εξεταστικής για το Βατοπαίδι ο "πρώην" Αντώνης Μπέζας
Με τις καταθέσεις των κ.κ. Δρυ, Φωτιάδη και Δούκα στις 29 Απριλίου ξεκινά ο πρώτος κύκλος εξέτασης πολιτικών προσώπων από την εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση της υπόθεσης του Βατοπεδίου.
Στις 3 Μαΐου θα καταθέσουν οι κ.κ. Κοντός, Τσιτουρίδης, Μπασιάκος και στις 4 Μαΐου οι κ.κ. Βουλγαράκης, Μπέζας και Αλογοσκούφης.
Εν τω μεταξύ, στην επιτροπή κατέθεσε προχθες ο πρώην αντεισαγγελέας Εφετών, Ηλίας Κολιούσης.
«Η υπόθεση του Βατοπαιδίου, έχει αλλάξει τη ζωή μου. Μετά από 25 και παραπάνω χρόνια στον εισαγγελικό κλάδο, οδηγήθηκα εξ ανάγκης
Στις 3 Μαΐου θα καταθέσουν οι κ.κ. Κοντός, Τσιτουρίδης, Μπασιάκος και στις 4 Μαΐου οι κ.κ. Βουλγαράκης, Μπέζας και Αλογοσκούφης.
Εν τω μεταξύ, στην επιτροπή κατέθεσε προχθες ο πρώην αντεισαγγελέας Εφετών, Ηλίας Κολιούσης.
«Η υπόθεση του Βατοπαιδίου, έχει αλλάξει τη ζωή μου. Μετά από 25 και παραπάνω χρόνια στον εισαγγελικό κλάδο, οδηγήθηκα εξ ανάγκης
στην παραίτηση, για να μην παραβιάσουμε το Σύνταγμα και τον ισχύοντα νόμο» ανέφερε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής.
Ο πρώην αντεισαγγελέας Εφετών επέλεξε την έξοδο από τον εισαγγελικό κλάδο, διακρίνοντας πρόθεση εκ μέρους του προϊσταμένου του Κυριάκου Καρούτσου, αλλά και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιώργου Σανιδά, να οδηγήσουν την υπόθεση σε παραγραφή, σε ό,τι αφορά ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Ο κος Κολιούσης διευκρίνισε στην Επιτροπή της Βουλής, πως ο κος Σανιδάς, έδωσε παραγγελία στον ίδιο και την αντεισαγγελέα Ελένη Σωτηροπούλου να διερευνήσουν την υπόθεση παραχώρησης δημοσίων γαιών στη Μονή Βατοπαιδίου, ανασύροντάς την από το αρχείο, όπου είχε τεθεί δύο φορές.
Ωστόσο, ήδη στο σχετικό έγγραφο έκανε λόγο για «παραπλανηθέντες υπουργούς», ενώ απέκρυψε και από τους δύο αντεισαγγελείς, την ύπαρξη της δικαστικής απόφασης στο Πρωτοδικείο Ροδόπης που δικαίωνε το Δημόσιο, την ίδια ώρα που το Δημόσιο και η Μονή παραιτούνταν από την έκδοσή της.
Όταν οι κ.κ. Καρούτσος και Σανιδάς ενημερώθηκαν για τις προθέσεις των δύο αντεισαγγελέων, να διαβιβάσουν στη Βουλή πόρισμα με το οποίο θα ανιχνεύονταν ευθύνες πολιτικών προσώπων, επανήλθαν με νέα παραγγελία, για νέο κύκλο ανακρίσεων και με την εισαγωγή ενός τρίτου προσώπου, χωρίς ανανέωση του χρονοδιαγράμματος διεκπεραίωσης της έρευνας. Αυτό κατά τον μάρτυρα, εγκυμονούσε τον κίνδυνο παραγραφής, είτε με τη λήξη του χρονοδιαγράμματος, είτε με το κλείσιμο της Βουλής.
«Η άποψή μου είναι ότι ο κ. Σανιδάς έχει μια προϊστορία σε σχέση με την προστασία των δημοσίων κτημάτων. Τον έχουν μηνύσει, όπως άλλωστε έχουν μηνύσει κι εμένα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι βλάπτονται, όταν ένας Εισαγγελέας ανακατεύεται στα ακίνητα του Δημοσίου τα οποία καταλαμβάνουν. Επομένως, το ενδιαφέρον του για την προστασία των δημοσίων κτημάτων κατά τη γνώμη μου ήταν καθαρό» ανέφερε ο μάρτυς. «Ποια είναι τα κίνητρά του, δεν μπορώ να το πω. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο οποιοσδήποτε νομικός - και μη νομικός, αλλά πολύ περισσότερο νομικός και πολύ περισσότερο Εισαγγελέας, και πολύ περισσότερο Εισαγγελέας Εφετών, όπως ήμασταν εμείς - δεν μπορεί να κρατήσει στα χέρια του και να αγνοήσει τα στοιχεία». Και τα στοιχεία, κατά τον κο Κολιούση, ήταν πως προέκυπταν ενδείξεις ποινικών ευθυνών για τους κ.κ. Δρυ, Φωτιάδη, Δούκα και ενδεχομένως για τον Σάββα Τσιτουρίδη, τις οποίες έπρεπε να διερευνήσει η Βουλή, στην οποία και θα έπρεπε να διαβιβαστεί το σχετικό πόρισμα.
Όταν τελικώς, ήλθε η υπόθεση στη Βουλή, ο υπουργός Δικαιοσύνης κάλεσε τους δύο αντεισαγγελείς «και μας αναγνώρισε ότι αυτό το οποίο κάναμε ήταν μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων. Δηλαδή δικαιολόγησε τις ενέργειές μας απολύτως, γιατί και ο ίδιος είναι νομικός και κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο. Ήταν για μας μια ηθική δικαίωση. Διαπιστώσαμε ότι ο κ. Χατζηγάκης είχε πλήρη άγνοια της υπόθεσης και της παραγγελίας του κ. Σανιδά. Απολύτως πλήρη άγνοια» ανέφερε ο μάρτυς.
Ο κος Κολιούσης, τόνισε ότι ο τότε υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος διαβεβαίωνε την κοινωνία της Ξάνθης πως «όσο είμαι εγώ υπουργός, χωρίς αμετάκλητη δικαστική απόφαση που να υποχρεώνει το ελληνικό δημόσιο να παραχωρήσει τις εκτάσεις στη Μονή, ουδέποτε η κυβέρνηση αυτή θα παραιτηθεί των δικαιωμάτων του Δημοσίου», αλλά την ίδια στιγμή, «ο κ. Δούκας υπέγραφε αυτό που ο κ. Παυλόπουλος έλεγε ότι δεν υπογράφει», ενώ «υπήρχε και μια εντολή προς τον γ.γ. του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, κο Αλιφακιώτη, από πρόσωπο ιεραρχικά ανώτερό του, που του ζητούσε την παραχώρηση ή ανταλλαγή εκτάσεων με την Μονή Βατοπαιδίου, με την διευκρίνιση πως «υπάρχει πολιτική βούληση»… Τα έθεσα υπόψη του κ. Σανιδά. Του είπα ότι «εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε στη θέση σας ότι είναι παραπλανημένα τα πολιτικά πρόσωπα» για αυτούς και για αυτούς τους λόγους…»
Ο κος Κολιούσης, απέρριψε τα επιχειρήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την υπεράσπιση, τόσο του Πέτρου Δούκα (που παραιτήθηκε από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προχωρώντας στη συνέχεια στις επίμαχες «ανταλλαγές» εκτάσεων μεταξύ Δημοσίου και Μονής, υιοθετώντας πρόταση της τελευταίας), όσο και των προηγούμενων υφυπουργών Οικονομικών κ.κ. Δρυ και Φωτιάδη (οι οποίοι είχαν παραιτηθεί από την ιδιοκτησία της λίμνης Βισθωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων για λογαριασμό του Δημοσίου, εγκρίνοντας τις εισηγήσεις των Γνωμοδοτικών Συμβουλίων του υπουργείου τους).
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Ευρυπίδη Στυλιανίδη (ΝΔ), «αν ένας πολιτικός μηχανικός ή ένας οικονομολόγος υπουργός, μπορεί να ανατρέψει ομόφωνες αποφάσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους», ο κος Κολιούσης επέμεινε πως ο υπουργός, «δεν είναι ανεύθυνος άρχων, έχει ευθύνες. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση νομικής επιστήμης, για να καταλάβει κανείς, πως όταν το Δημόσιο έχει παραιτηθεί από την συγκεκριμένη ιδιοκτησία, δεν έχει τίποτα να χάσει από μία δίκη».
Ο πρώην αντεισαγγελέας Εφετών επέλεξε την έξοδο από τον εισαγγελικό κλάδο, διακρίνοντας πρόθεση εκ μέρους του προϊσταμένου του Κυριάκου Καρούτσου, αλλά και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιώργου Σανιδά, να οδηγήσουν την υπόθεση σε παραγραφή, σε ό,τι αφορά ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Ο κος Κολιούσης διευκρίνισε στην Επιτροπή της Βουλής, πως ο κος Σανιδάς, έδωσε παραγγελία στον ίδιο και την αντεισαγγελέα Ελένη Σωτηροπούλου να διερευνήσουν την υπόθεση παραχώρησης δημοσίων γαιών στη Μονή Βατοπαιδίου, ανασύροντάς την από το αρχείο, όπου είχε τεθεί δύο φορές.
Ωστόσο, ήδη στο σχετικό έγγραφο έκανε λόγο για «παραπλανηθέντες υπουργούς», ενώ απέκρυψε και από τους δύο αντεισαγγελείς, την ύπαρξη της δικαστικής απόφασης στο Πρωτοδικείο Ροδόπης που δικαίωνε το Δημόσιο, την ίδια ώρα που το Δημόσιο και η Μονή παραιτούνταν από την έκδοσή της.
Όταν οι κ.κ. Καρούτσος και Σανιδάς ενημερώθηκαν για τις προθέσεις των δύο αντεισαγγελέων, να διαβιβάσουν στη Βουλή πόρισμα με το οποίο θα ανιχνεύονταν ευθύνες πολιτικών προσώπων, επανήλθαν με νέα παραγγελία, για νέο κύκλο ανακρίσεων και με την εισαγωγή ενός τρίτου προσώπου, χωρίς ανανέωση του χρονοδιαγράμματος διεκπεραίωσης της έρευνας. Αυτό κατά τον μάρτυρα, εγκυμονούσε τον κίνδυνο παραγραφής, είτε με τη λήξη του χρονοδιαγράμματος, είτε με το κλείσιμο της Βουλής.
«Η άποψή μου είναι ότι ο κ. Σανιδάς έχει μια προϊστορία σε σχέση με την προστασία των δημοσίων κτημάτων. Τον έχουν μηνύσει, όπως άλλωστε έχουν μηνύσει κι εμένα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι βλάπτονται, όταν ένας Εισαγγελέας ανακατεύεται στα ακίνητα του Δημοσίου τα οποία καταλαμβάνουν. Επομένως, το ενδιαφέρον του για την προστασία των δημοσίων κτημάτων κατά τη γνώμη μου ήταν καθαρό» ανέφερε ο μάρτυς. «Ποια είναι τα κίνητρά του, δεν μπορώ να το πω. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο οποιοσδήποτε νομικός - και μη νομικός, αλλά πολύ περισσότερο νομικός και πολύ περισσότερο Εισαγγελέας, και πολύ περισσότερο Εισαγγελέας Εφετών, όπως ήμασταν εμείς - δεν μπορεί να κρατήσει στα χέρια του και να αγνοήσει τα στοιχεία». Και τα στοιχεία, κατά τον κο Κολιούση, ήταν πως προέκυπταν ενδείξεις ποινικών ευθυνών για τους κ.κ. Δρυ, Φωτιάδη, Δούκα και ενδεχομένως για τον Σάββα Τσιτουρίδη, τις οποίες έπρεπε να διερευνήσει η Βουλή, στην οποία και θα έπρεπε να διαβιβαστεί το σχετικό πόρισμα.
Όταν τελικώς, ήλθε η υπόθεση στη Βουλή, ο υπουργός Δικαιοσύνης κάλεσε τους δύο αντεισαγγελείς «και μας αναγνώρισε ότι αυτό το οποίο κάναμε ήταν μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων. Δηλαδή δικαιολόγησε τις ενέργειές μας απολύτως, γιατί και ο ίδιος είναι νομικός και κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο. Ήταν για μας μια ηθική δικαίωση. Διαπιστώσαμε ότι ο κ. Χατζηγάκης είχε πλήρη άγνοια της υπόθεσης και της παραγγελίας του κ. Σανιδά. Απολύτως πλήρη άγνοια» ανέφερε ο μάρτυς.
Ο κος Κολιούσης, τόνισε ότι ο τότε υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος διαβεβαίωνε την κοινωνία της Ξάνθης πως «όσο είμαι εγώ υπουργός, χωρίς αμετάκλητη δικαστική απόφαση που να υποχρεώνει το ελληνικό δημόσιο να παραχωρήσει τις εκτάσεις στη Μονή, ουδέποτε η κυβέρνηση αυτή θα παραιτηθεί των δικαιωμάτων του Δημοσίου», αλλά την ίδια στιγμή, «ο κ. Δούκας υπέγραφε αυτό που ο κ. Παυλόπουλος έλεγε ότι δεν υπογράφει», ενώ «υπήρχε και μια εντολή προς τον γ.γ. του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, κο Αλιφακιώτη, από πρόσωπο ιεραρχικά ανώτερό του, που του ζητούσε την παραχώρηση ή ανταλλαγή εκτάσεων με την Μονή Βατοπαιδίου, με την διευκρίνιση πως «υπάρχει πολιτική βούληση»… Τα έθεσα υπόψη του κ. Σανιδά. Του είπα ότι «εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε στη θέση σας ότι είναι παραπλανημένα τα πολιτικά πρόσωπα» για αυτούς και για αυτούς τους λόγους…»
Ο κος Κολιούσης, απέρριψε τα επιχειρήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την υπεράσπιση, τόσο του Πέτρου Δούκα (που παραιτήθηκε από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προχωρώντας στη συνέχεια στις επίμαχες «ανταλλαγές» εκτάσεων μεταξύ Δημοσίου και Μονής, υιοθετώντας πρόταση της τελευταίας), όσο και των προηγούμενων υφυπουργών Οικονομικών κ.κ. Δρυ και Φωτιάδη (οι οποίοι είχαν παραιτηθεί από την ιδιοκτησία της λίμνης Βισθωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων για λογαριασμό του Δημοσίου, εγκρίνοντας τις εισηγήσεις των Γνωμοδοτικών Συμβουλίων του υπουργείου τους).
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Ευρυπίδη Στυλιανίδη (ΝΔ), «αν ένας πολιτικός μηχανικός ή ένας οικονομολόγος υπουργός, μπορεί να ανατρέψει ομόφωνες αποφάσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους», ο κος Κολιούσης επέμεινε πως ο υπουργός, «δεν είναι ανεύθυνος άρχων, έχει ευθύνες. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση νομικής επιστήμης, για να καταλάβει κανείς, πως όταν το Δημόσιο έχει παραιτηθεί από την συγκεκριμένη ιδιοκτησία, δεν έχει τίποτα να χάσει από μία δίκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου