Η επιτήρηση άρχισε με επιπρόσθετα μέτρα

Η επιτήρηση άρχισε με επιπρόσθετα μέτρα
Tου Βαγγέλη Αθανασίου

Η Ελλάδα είναι και επίσημα πλέον υπό την αυστηρή κοινοτική επιτήρηση.
Όταν το συμβούλιο των υπουργών του Eurogroup δει ότι η Ελλάδα δεν επιτυγχάνει τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος στο 4%, θα ζητήσει επιπρόσθετα μέτρα.

Εάν η χώρα μας διαφωνήσει και προτείνει κάτι άλλο, τότε το συμβούλιο μπορεί να μας το επιβάλλει, μετά από πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Στην Κομισιόν εκτιμούν ότι με τα μέτρα που έχει προτείνει η χώρα, το έλλειμμα μειώνεται κατά 2,75% αντί του 4% που υποσχεθήκαμε ότι θα φτάσει στο τέλος του έτους.

Το Ecofin, το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζήτησε για αυτό «έκτακτα μέτρα», επιπρόσθετα του προγράμματος σταθερότητας και τα χαρακτήρισε με τρεις τρόπους.

Επείγοντα: αυτά που πρέπει να ληφθούν έως τις 15 Ιουνίου 2010, υποστηρικτικά για την διασφάλιση των στόχων του 2010 ,και πρόσθετα αυτά που θα υιοθετηθούν έως το 2012.
Δηλαδή, έχουμε διορία 30 ημερών, μέχρι τις 15 Μαρτίου να αποδείξουμε ότι δεν θα υπάρξει καμία απόκλιση από τους στόχους και ότι εάν τελικά υπάρξει ότι υπάρχουν έτοιμα νέα μέτρα, που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων.
Εάν τελικά αυτή είναι η «αλληλεγγύη» των Ευρωπαίων εταίρων τότε ποια είναι η αντιπαράθεση;
Το ερώτημα που παραμένει είναι εάν όντως η μικρή και ασθενική οικονομία της Ελλάδας, μόλις το 3% της Ευρωπαϊκής οικονομίας, μπορεί να επιφέρει τόσα προβλήματα στις οικονομίες της Ευρωζώνης.
Εάν είναι έτσι τότε το πρόβλημα της ισχύος του ευρώ είναι πολύ μεγάλο και το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ασταθές και στην ουσία ανασφαλές, ανεξάρτητα από το έλλειμμα και τον δανεισμό της Ελλάδας.

Η προτροπή του Ρώσου πρωθυπουργού να δανειστεί η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, ίσως είχε νόημα και ουσία, σε σχέση με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όπως και να είναι, το πρόβλημα είναι δικό μας και κανενός άλλου. Και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί ως δια μαγείας.
Θα απαιτηθεί πολύς κόπος, πολλές θυσίες, για πολλά χρόνια.
Όλοι αναζητούν τους υπαίτιους και την παραδειγματική τιμωρία σε όσους έφτασαν την χώρα εδώ.

Αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει τους εταίρους μας, που σχολιάζουν ότι πρέπει να πληρώσουμε τις επιλογές μας, εννοώντας όλους μας και όχι μόνον όσους είχαν την δύναμη των αποφάσεων και των χειρισμών.
Όσο κι αν ο καημένος Έλληνας φωνάζει ότι δεν φταίει, ότι δεν είναι αυτός που τα έκλεψε, δεν είναι αυτός που ευνοήθηκε, δεν είναι αυτός που σπατάλησε, δεν είναι αυτός που συμμετείχε στην διάλυση της χώρας, η επιτήρηση είναι εδώ και θα επιβάλλει μέτρα σε όλους.
Τουλάχιστον η κυβέρνηση ας φροντίσει αυτή η επιβάρυνση να επιμεριστεί όσο πιο δίκαια γίνεται.

neoiagones.gr