Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Η Λέσχη Αεραθλητών Ιωαννίνων στη Θεσπρωτία

Η Λέσχη Αεραθλητών Ιωαννίνων στη Θεσπρωτία

Γράφει ο Σωκράτης Καραβίδας

Πριν 10 μέρες περίπου πραγματοποιήσαμε άλλη μια εκδρομή από τις δεκάδες που έχουμε οργανώσει στους λίγους μήνες από τη σύσταση του σωματείου μας με μεγάλη επιτυχία.

Στόχος μας αυτή τη φορά ήταν μια περιοχή της Θεσπρωτίας πολύ κοντά στα Γιάννενα, όπου παρατηρείται τελευταία αξιόλογη αεροπορική δράση και μιας κι έχουμε ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με τους πρωτοπόρους Ηπειρώτες, δεν χάσαμε την ευκαιρία και ήμασταν παρόντες στην πρώτη πτήση υπερελαφρού αεροπλάνου στην Ήπειρο και ειδικότερα στη Θεσπρωτία.

Έτσι λοιπόν αν ξεκινούσε ο “Leonidas” σήμερα από τη Ήπειρο, θα έλεγε με σιγουριά: “This is Thesprotia”.....

Aνθρωποι ανοιχτόμυαλοι, με μεράκια, με όρεξη και πάθος, κατόρθωσαν χωρίς μεγάλα λόγια και περιττές κινήσεις να φτιάξουν τον πρώτο πυρήνα αεραθλητικής ανάπτυξης σε μια περιοχή ξεχασμένη από τους πολιτικούς και διάφορους παράγοντες.
Μαζευτήκαμε λοιπόν σε μια πανέμορφη περιοχή, με καταπράσινα λιβάδια, λιμνούλες, λοφάκια και υπέροχους ανθρώπους.

Τα μέλη μας είχαν προνοήσει να φέρουν τα τηλεκατευθυνόμενα μοντέλα τους και απόλαυσαν πολλές ώρες πτήσης στην γύρω περιοχή.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε και το αεροπλάνο πάνω στο τρέιλερ μεταφοράς και σε 2 ώρες περίπου ήταν συναρμολογημένο από τον εξουσιοδοτημένο μηχανικό και παραδόθηκε στο δοκιμαστή πιλότο, μέλος της τοπικής Αερολέσχης και ικανότατο πιλότο.
Εδώ να σημειώσουμε ότι εντύπωση μας έκανε το καταπληκτικό υπόστεγο που προβλέπεται να στεγάσει 2-3 αεροπλάνα της τοπικής Αερολέσχης αλλά και επισκεπτών.

Η ώρα της δοκιμής...

Όταν ήρθε η ώρα της δοκιμής, ο χώρος είχε κατακλυστεί από ντόπιους που έτρεξαν από περιέργεια να θαυμάσουν το πρώτο αεροπλάνο που θα πετούσε από την περιοχή τους μετά από πάρα πολλά χρόνια.

Και το λέω αυτό γιατί λίγοι γνωρίζουν ότι στην ευρύτερη περιοχή υπήρχαν 2 αεροδρόμια.

Ένα χρησιμοποιήθηκε προπολεμικά αλλά και στη διάρκεια του ΒΠΠ, από τους Γερμανούς,Ιταλούς αλλά και από Ελληνικά αεροπλάνα και βρίσκεται κάπου κοντά στην Παραμυθιά.

Το δεύτερο ήταν μεταγενέστερο και χρησιμοποιήθηκε από ψεκαστικά αεροπλάνα κυρίως τη δεκαετία του 80 και βρίσκεται κοντά στο Μαργαρίτι.

Μελλοντικός στόχος των Θεσπρωτών που ξεκίνησαν αυτή την ιστορία είναι να πάρουν νόμιμη άδεια δημιουργίας ενός πεδίου προσγείωσης που θα φιλοξενεί τα αεροπλάνα της Λέσχης τους αλλά και όσων επισκεπτών επιθυμούν να επισκεφτούν την περιοχή.
Ο σπόρος μπήκε για τα καλά στη Θεσπρωτία και θα είμαστε δίπλα σε κάθε τέτοια προσπάθεια ώστε να βγει επιτέλους η Ήπειρος από την απομόνωση που κάποιοι την έχουν καταδικάσει.

Μόλις λοιπόν το αεροπλάνο ετοιμάστηκε και επιθεωρήθηκε σχολαστικά, οδηγήθηκε στο διάδρομο(και όχι αεροδιάδρομο....)απογείωσης, όπου μετά από σύντομη παραμονή, επιτάχυνε κι απογειώθηκε γλυκά περνώντας πάνω από το εκστασιασμένο πλήθος που χειροκροτούσε ενθουσιασμένο.

Αφού πραγματοποίησε κάμποσες διελεύσεις, προσγειώθηκε ομαλότατα στον μήκους 500 μέτρων διάδρομο και με την βοήθεια όλων, μπήκε στο υπόστεγο όπου αναπαύεται μέχρι την επόμενη πτήση.

Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας, είδαμε το Νομάρχη και το Δήμαρχο οι οποίοι μόλις έμαθαν για την δραστηριότητα, έσπευσαν στον χώρο (χωρίς να έχουν προσκληθεί) και δήλωσαν την αμέριστη συμπαράσταση τους στη Λέσχη και στις προσπάθειες αυτών των ανθρώπων.
Αυτό το γράφω γιατί κάποιοι άλλοι Νομάρχες και Δήμαρχοι, τρέχουν πίσω από ποδοσφαιρικές ομάδες αναζητώντας ψήφους και στήριξη αδιαφορώντας για την ουσιαστική ανάπτυξη της περιοχής τους.....

Η Θεσπρωτία μας έβαλε τα γυαλιά...

Η Θεσπρωτία μας έβαλε τα γυαλιά και μας έδειξε το δρόμο για άλλη μια φορά.

Τα ίδια συμβαίνουν και στην Άρτα αλλά και στην Πρέβεζα και πραγματικά αναρωτιόμαστε αν τα Γιάννενα αξίζουν να είναι η πρωτεύουσα της Ηπείρου......(ελπίζω να λάβατε το μήνυμα κάποιοι.....).

Κλείνοντας, αφού αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας, επιστρέψαμε με ανάμικτα συναισθήματα στα Γιάννενα μιας και από τη μια ήμασταν ενθουσιασμένοι από την όλη εκδήλωση, από την άλλη όμως μελαγχολήσαμε από την απαράδεκτη κατάσταση στην πόλη μας όσον αφορά την αεραθλητική δραστηριότητα αλλά και την απουσία πεδίων προσγείωσης και ενδιαφέροντος από τους τοπικούς άρχοντες!!!

Ευχόμαστε πραγματικά η προσπάθεια αυτή να βρει κι άλλους μιμητές και να αποτελέσει παράδειγμα και στη δική μας τοπική κοινωνία, ώστε κι οι Γιαννιώτες να γίνουν πιο ανοιχτόμυαλοι και δεκτικοί σε νέες προτάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου