ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Γράφει ο Κώστας Σπυρόπουλος
Πολλοί ξένοι δουλεύουν σήμερα στον τόπο μας.
Κι απ’ αυτούς, άλλοι κι επειδή έχουν μόρφωση, γνώσεις, προσόντα, κατέχουν υψηλές θέσεις σε μεγάλες εταιρείες.
Κι άλλοι, οι πιο πολλοί, στηρίζουν την επιβίωσή τους στην παροχή χειρωνακτικής εργασίας.
Μιλάμε για τους εργατικούς ανθρώπους.
Αυτοί κι επειδή δεν εύρισκαν δουλειά στην πατρίδα τους, ή για άλλους λόγους, έφτασαν παράνομα οι περισσότεροι στην Ελλάδα αναζητώντας μια δουλειά, για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί.
Στην αρχή ήταν λίγοι, σιγά – σιγά όμως πλήθυναν, πολλαπλασιάστηκαν, γέμισαν τον τόπο κι είναι άσπροι, μαύροι, μελαμψοί μας ήρθαν από την Ευρώπη,
την Ασία, την Αφρική και τους βρίσκουμε στις πόλεις μικρές και μεγάλες, αλλά και στα χωριά, εκτός λίγων εξαιρέσεων που οι ντόπιοι δεν τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν. Τους κυνήγησαν, διατηρώντας ανόθευτη την Ελληνική τους ταυτότητα.
Σ’ αυτούς τους ανθρώπους άντρες και γυναίκες πέρασαν οι βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, με τις γυναίκες να έχουν αναλάβει την καθαριότητα σπιτιών, κτιρίων, χώρων, αλλά και τη φροντίδα ηλικιωμένων, άρρωστων και ανίκανων να αυτοεξυπηρετηθούν προσώπων. Αποχτήσαμαν λοιπόν και εμείς ξένους εργάτες – όλα τα ΄χε η Μαριωρή – όπως έγινε με Γερμανία, που πρώτη χρησιμοποίησε ξένους εργάτες που τη βοήθησαν να ανασυγκροτηθεί οικονομικά μετά τις καταστροφές που είχε υποστεί από το μεγάλο πόλεμο. Η Γερμανία όμως είναι μεγάλη χώρα, έχει οικονομικές και παραγωγικές δυνατότητες και μακρά παράδοση στην οργάνωση της παραγωγής και τον έλεγχο των ξένων εργατών.
Εμείς τι είμαστε;
Μια μικρή, φτωχή, ανοργάνωτη χώρα είμαστε, γι’ αυτό μας κολλήσανε ή κολλήσαμε μόνοι μας στην πατρίδα μας την Ελλάδα τον ιδιαίτερα κολακευτικό τίτλο της ψωροκώσταινας. Αυτή η ψωροκώσταινα λοιπόν έγινε καταφύγιο ξένων εργατών. Έγινε εργοδότρια δυστυχισμένων αλλοδαπών.
Τί προκάλεσε όμως τη συρροή τόσων ξένων εργατών στη Γερμανία; Μα η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στις παραγωγικές και οικονομικές της δυνατότητες, που θα εξασφάλιζαν και το δικό τους μέλλον. Τί προκάλεσε τη συρροή στη χώρα μας τόσων ξένων εργατών, μήπως η έλλειψη εργατικών χεριών; Όχι βέβαια. Η Ελλάδα είχε και έχει το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται να λειτουργήσει ομαλά η διαδικασία της παραγωγής.
Αυτό δε γινότανε πριν ανοίξουμε τις πόρτες στους ξένους; Δε λειτουργούσαν όλες οι παραγωγικές μονάδες μικρές και μεγάλες, με Ελληνικά χέρια; Και τα χρόνια στα οποία αναφερόμαστε υπήρχαν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες. Και υπήρχαν μέχρις ότου μεταφέρθηκαν ή αυτοεξορίστηκαν σε γειτονικές χώρες για να έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής των προϊόντων που παράγουν και φυσικά μεγαλύτερα κέρδη. Τα κέρδη μέτρησαν και μετράνε. Ποιος ενδιαφέρεται για την αποβιομηχάνιση της ψωροκώσταινας και τις ολέθριες συνέπειες για την Εθνική οικονομία, το εισόδημα, την απασχόληση των Ελλήνων. Δε βλέπετε τι γίνεται σήμερα; Δε μεταφέρονται οι καταθέσεις των οικονομικών ισχυρών από τις Ελληνικές τράπεζες σε ξένες;
Ενδιαφέρονται αυτοί αν μ’ αυτόν τον τρόπο απειλείται το τραπεζικό σύστημα και η ίδια η Εθνική μας οικονομία; Αν ενδιαφερόταν θα βάζανε πλάτη να αντιμετωπιστούν τα σημερινά προβλήματα. Όμως με τη φυγάδευση τόσων δις δείχνουν ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι τα λεφτά τους, μην τα χάσουν. Ας τα χάσουν οι μικροκαταθέτες. Αυτοί που δεν γνωρίζουν από οικονομικά τερτίπια. Αυτοί που στηρίζουν όπως πάντα και το τραπεζικό σύστημα και την Εθνική οικονομία. Τ’ είχες Γιάννη τ’ είχα πάντα δηλαδή!
Λέγαμε ότι οι ξένοι δεν ήρθαν στην Ελλάδα επειδή δεν είχαμε εργατικά χέρια. Ήρθαν γιατί δε δέχονται να εργαστούν Έλληνες σε ορισμένες δουλειές. Τις αποφεύγουν, γιατί είναι βαριές, ανθυγιεινές, επικίνδυνες, ή γιατί τις θεωρούν ταπεινωτικές. Ήρθαν κι έμειναν και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί ήταν φτηνοί και δέχονταν να εργαστούν με μικρότερο μεροκάματο από τους Έλληνες. Κόστιζαν λιγότερο στους εργοδότες που βρήκαν στο πρόσωπό τους έναν ακόμα τρόπο να αυξήσουν τα κέρδη τους εις βάρος της εργασίας. Γι’ αυτούς τους λόγους βλέπουμε να δουλεύουν παντού στην Ελλάδα Αλβανοί, Βούλγαροι, Πακιστανοί, Γεωργιανοί, Εσκιμώοι, την ίδια ώρα που οι Έλληνες εργάτες δε βρίσκουν δουλειά.
Αυτοί λοιπόν οι ξένοι εργάτες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία προσφέρουν πολλά στην Ελληνική οικονομία, στην Ελληνική κοινωνία. Σέβονται το ψωμί που τρώνε. Συντηρούν με τα εισοδήματά τους οικογένειες και εδώ και στην πατρίδα τους κι είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι στη χώρα μας.
Αυτά για τους πολλούς, για τη μεγάλη πλειοψηφία όπως είπαμε.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι λίγοι, η μειοψηφία. Αυτοί που κάνουν τη ζημιά όχι μόνο στην Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά και στους συμπατριώτες τους που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, τους δυσφημούν. Μιλάμε για τους διαρρήκτες, τους κλέφτες, τους φονιάδες, τους εμπόρους ναρκωτικών, τους προαγωγούς, τα κοινωνικά παράσιτα. Μιλάμε ακόμα γι’ αυτούς που μετατρέψανε ολόκληρες ιστορικές περιοχές της Αθήνας και όχι μόνο σε γκέτο, σε τόπους εγκλήματος, βρωμιάς και διαφθοράς.
Σε τόπους φόβου, τρόμου, ανασφάλειας για τους κατοίκους των περιοχών αυτών που πουλάνε όσο όσο τα σπίτια τους και φεύγουν μακριά για ασφάλεια.
Αυτά γινότανε παλιά στην Αμερική με τους μαύρους.
Τα ακούγαμε και δεν τα πιστεύαμε.
Τώρα που τα ζούμε τα πιστεύουμε όλα.
Αλήθεια, θα βρεθεί κάποιος να προστατεύσει τον πολίτη;
Εννοούμε τον Έλληνα πολίτη φυσικά.
Οι άλλοι προστατεύονται και μάλιστα προνομιακά.
Ψέματα;
Κι απ’ αυτούς, άλλοι κι επειδή έχουν μόρφωση, γνώσεις, προσόντα, κατέχουν υψηλές θέσεις σε μεγάλες εταιρείες.
Κι άλλοι, οι πιο πολλοί, στηρίζουν την επιβίωσή τους στην παροχή χειρωνακτικής εργασίας.
Μιλάμε για τους εργατικούς ανθρώπους.
Αυτοί κι επειδή δεν εύρισκαν δουλειά στην πατρίδα τους, ή για άλλους λόγους, έφτασαν παράνομα οι περισσότεροι στην Ελλάδα αναζητώντας μια δουλειά, για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί.
Στην αρχή ήταν λίγοι, σιγά – σιγά όμως πλήθυναν, πολλαπλασιάστηκαν, γέμισαν τον τόπο κι είναι άσπροι, μαύροι, μελαμψοί μας ήρθαν από την Ευρώπη,
την Ασία, την Αφρική και τους βρίσκουμε στις πόλεις μικρές και μεγάλες, αλλά και στα χωριά, εκτός λίγων εξαιρέσεων που οι ντόπιοι δεν τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν. Τους κυνήγησαν, διατηρώντας ανόθευτη την Ελληνική τους ταυτότητα.
Σ’ αυτούς τους ανθρώπους άντρες και γυναίκες πέρασαν οι βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, με τις γυναίκες να έχουν αναλάβει την καθαριότητα σπιτιών, κτιρίων, χώρων, αλλά και τη φροντίδα ηλικιωμένων, άρρωστων και ανίκανων να αυτοεξυπηρετηθούν προσώπων. Αποχτήσαμαν λοιπόν και εμείς ξένους εργάτες – όλα τα ΄χε η Μαριωρή – όπως έγινε με Γερμανία, που πρώτη χρησιμοποίησε ξένους εργάτες που τη βοήθησαν να ανασυγκροτηθεί οικονομικά μετά τις καταστροφές που είχε υποστεί από το μεγάλο πόλεμο. Η Γερμανία όμως είναι μεγάλη χώρα, έχει οικονομικές και παραγωγικές δυνατότητες και μακρά παράδοση στην οργάνωση της παραγωγής και τον έλεγχο των ξένων εργατών.
Εμείς τι είμαστε;
Μια μικρή, φτωχή, ανοργάνωτη χώρα είμαστε, γι’ αυτό μας κολλήσανε ή κολλήσαμε μόνοι μας στην πατρίδα μας την Ελλάδα τον ιδιαίτερα κολακευτικό τίτλο της ψωροκώσταινας. Αυτή η ψωροκώσταινα λοιπόν έγινε καταφύγιο ξένων εργατών. Έγινε εργοδότρια δυστυχισμένων αλλοδαπών.
Τί προκάλεσε όμως τη συρροή τόσων ξένων εργατών στη Γερμανία; Μα η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στις παραγωγικές και οικονομικές της δυνατότητες, που θα εξασφάλιζαν και το δικό τους μέλλον. Τί προκάλεσε τη συρροή στη χώρα μας τόσων ξένων εργατών, μήπως η έλλειψη εργατικών χεριών; Όχι βέβαια. Η Ελλάδα είχε και έχει το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται να λειτουργήσει ομαλά η διαδικασία της παραγωγής.
Αυτό δε γινότανε πριν ανοίξουμε τις πόρτες στους ξένους; Δε λειτουργούσαν όλες οι παραγωγικές μονάδες μικρές και μεγάλες, με Ελληνικά χέρια; Και τα χρόνια στα οποία αναφερόμαστε υπήρχαν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες. Και υπήρχαν μέχρις ότου μεταφέρθηκαν ή αυτοεξορίστηκαν σε γειτονικές χώρες για να έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής των προϊόντων που παράγουν και φυσικά μεγαλύτερα κέρδη. Τα κέρδη μέτρησαν και μετράνε. Ποιος ενδιαφέρεται για την αποβιομηχάνιση της ψωροκώσταινας και τις ολέθριες συνέπειες για την Εθνική οικονομία, το εισόδημα, την απασχόληση των Ελλήνων. Δε βλέπετε τι γίνεται σήμερα; Δε μεταφέρονται οι καταθέσεις των οικονομικών ισχυρών από τις Ελληνικές τράπεζες σε ξένες;
Ενδιαφέρονται αυτοί αν μ’ αυτόν τον τρόπο απειλείται το τραπεζικό σύστημα και η ίδια η Εθνική μας οικονομία; Αν ενδιαφερόταν θα βάζανε πλάτη να αντιμετωπιστούν τα σημερινά προβλήματα. Όμως με τη φυγάδευση τόσων δις δείχνουν ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι τα λεφτά τους, μην τα χάσουν. Ας τα χάσουν οι μικροκαταθέτες. Αυτοί που δεν γνωρίζουν από οικονομικά τερτίπια. Αυτοί που στηρίζουν όπως πάντα και το τραπεζικό σύστημα και την Εθνική οικονομία. Τ’ είχες Γιάννη τ’ είχα πάντα δηλαδή!
Λέγαμε ότι οι ξένοι δεν ήρθαν στην Ελλάδα επειδή δεν είχαμε εργατικά χέρια. Ήρθαν γιατί δε δέχονται να εργαστούν Έλληνες σε ορισμένες δουλειές. Τις αποφεύγουν, γιατί είναι βαριές, ανθυγιεινές, επικίνδυνες, ή γιατί τις θεωρούν ταπεινωτικές. Ήρθαν κι έμειναν και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί ήταν φτηνοί και δέχονταν να εργαστούν με μικρότερο μεροκάματο από τους Έλληνες. Κόστιζαν λιγότερο στους εργοδότες που βρήκαν στο πρόσωπό τους έναν ακόμα τρόπο να αυξήσουν τα κέρδη τους εις βάρος της εργασίας. Γι’ αυτούς τους λόγους βλέπουμε να δουλεύουν παντού στην Ελλάδα Αλβανοί, Βούλγαροι, Πακιστανοί, Γεωργιανοί, Εσκιμώοι, την ίδια ώρα που οι Έλληνες εργάτες δε βρίσκουν δουλειά.
Αυτοί λοιπόν οι ξένοι εργάτες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία προσφέρουν πολλά στην Ελληνική οικονομία, στην Ελληνική κοινωνία. Σέβονται το ψωμί που τρώνε. Συντηρούν με τα εισοδήματά τους οικογένειες και εδώ και στην πατρίδα τους κι είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι στη χώρα μας.
Αυτά για τους πολλούς, για τη μεγάλη πλειοψηφία όπως είπαμε.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι λίγοι, η μειοψηφία. Αυτοί που κάνουν τη ζημιά όχι μόνο στην Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά και στους συμπατριώτες τους που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, τους δυσφημούν. Μιλάμε για τους διαρρήκτες, τους κλέφτες, τους φονιάδες, τους εμπόρους ναρκωτικών, τους προαγωγούς, τα κοινωνικά παράσιτα. Μιλάμε ακόμα γι’ αυτούς που μετατρέψανε ολόκληρες ιστορικές περιοχές της Αθήνας και όχι μόνο σε γκέτο, σε τόπους εγκλήματος, βρωμιάς και διαφθοράς.
Σε τόπους φόβου, τρόμου, ανασφάλειας για τους κατοίκους των περιοχών αυτών που πουλάνε όσο όσο τα σπίτια τους και φεύγουν μακριά για ασφάλεια.
Αυτά γινότανε παλιά στην Αμερική με τους μαύρους.
Τα ακούγαμε και δεν τα πιστεύαμε.
Τώρα που τα ζούμε τα πιστεύουμε όλα.
Αλήθεια, θα βρεθεί κάποιος να προστατεύσει τον πολίτη;
Εννοούμε τον Έλληνα πολίτη φυσικά.
Οι άλλοι προστατεύονται και μάλιστα προνομιακά.
Ψέματα;
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
"ΤΙΤΑΝΗ"
"ΤΙΤΑΝΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου