ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΜΠΕΖΑΣ ΑΠΑΝΤΑ: ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ;

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΜΠΕΖΑΣ ΑΠΑΝΤΑ:

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ;

Βέβαια, ο πρώ ην Βουλευτής και πρώην υφυπουργός δεν κα ταδέχεται να α παντήσει στους συμπατριώτες του Θεσπρωτούς πολίτες, με την ψήφο των οποίων έφθασε εκεί που έφθασε, για όσα εύλογα ερωτήματα πλανώνται στον Θεσπρωτικό ουρανό, που σχετίζονται με την αφεντιά του.

Ούτε, βέβαια, καταδέχεται να επικοινωνήσει με τους συμπατριώτες με τα τοπικά ΜΜΕ.
Και με το δίκιο του.

Τα Τοπικά ΜΜΕ, τα χρησιμοποίησε όλα αυτά τα χρόνια, εκμεταλλευόμενος το πάθος τους να στηρίζουν κάθε τι το τοπικό, όσο τα είχε ανάγκη.
Τώρα, που αδιαφορεί για τη γνώμη του Θεσπρωτού πολίτη, απευθύνεται σε άλλα ΜΜΕ και μάλιστα του σύγχρονου ηλεκτρονικού Τύπου, όπως είναι το blog «TROKTIKO».

Με τρόπο που επιδιώκει να κερδίσει την συμπάθεια, ως ένας φτωχός πολιτικός που έχει ανάγκη τον μισθό της συζύγου του για να συντηρήσει την οικογένεια, έδωσε την παρακάτω απάντηση:

"Απάντηση του πρώην υφυπουργού Αντώνη Μπέζα"

"Αγαπητό «troktiko»,
Με λύπη παρακολουθώ μια προσωπική και γεμάτη εμπάθεια και σκοπιμότητα επίθεση σε βάρος μου, με αφορμή ένα αίτημα της συζύγου μου για απόσπαση για συγκεκριμένο χρόνο στην ιδιαίτερη πατρίδα και τόπο μόνιμης κατοικίας μου στην Ηγουμενίτσα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με μετάταξη, όπως τη χαρακτηρίζει υποτιθέμενος τοπικός δημοσιογράφος. Και αυτό γιατί πολύ απλά, οι οικονομικές αλλά και οι οικογενειακές μας υποχρεώσεις, δεν μας επιτρέπουν να διατηρούμε δύο σπίτια στην Αθήνα και την Ηγουμενίτσα. Αυτό είναι όλο ...
το …μυστήριο και ας ασχοληθούν με πιο σοβαρά θέματα!
Να σημειώσω εδώ ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία, η απόσπαση ενός υπαλλήλου δε γίνεται με απόφαση του Οργανισμού Λιμένα Ηγουμενίτσας (ΟΛΗΓ) αλλά με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού μετά τη σύμφωνη γνώμη, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις, του σχετικού υπηρεσιακού συμβουλίου του Υπουργείου. Η «προκλητική» λοιπόν ομόφωνη απόφαση του ΟΛΗΓ, δεν ήταν λοιπόν τίποτε άλλο παρά η πιστοποίησή του ότι υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις στον Οργανισμό. Η απόφαση αυτή αποστέλλεται στο αρμόδιο Υπουργείο και αποτελεί το πρώτο ουσιαστικά βήμα μ! ιας μακράς διαδικασίας για να γίνει, αν γίνει, η απόσπαση της συζύγου μου.
Επί της ουσίας όμως, αν πρέπει να ντρέπομαι γιατί δεν έγινα πλούσιος από την πολιτική, ώστε να μη φθάσω στο σημείο η σύζυγός μου να ζητά αυτό που χιλιάδες έλληνες υπάλληλοι ζητούν, και δικαίως το ζητούν, τότε εγώ σας γνωρίζω ότι γι’ αυτό είμαι υπερήφανος και ότι δεν έφυγα από το Υπουργείο Οικονομικών με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχω ανάγκη αυτή την απόσπαση.
Φιλικά,

Αντώνης Μπέζας
Πρ. Υφ/γός Οικονομίας και Οικονομικών"

Επειδή από την απάντηση αυτή, προέκυψαν κάποια ερωτηματικά, έχουμε χρέος να του τα θέσουμε, προκειμένου, αν καταδεχθεί, να απαντήσει, έστω και μέσα από το «ΤΡΟΚΤΙΚΟ»:
-Αφού η σύζυγός του είναι υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών, μεταταγμένη, από Οργανισμό Κεφαλαιαγοράς, ως πρώην υπάλληλος Βουλευτή (του συζύγου της δηλαδή) γιατί δεν ζητάει να αποσπαστεί σε μια από τις λειτουργούσες στο Νομό Θεσπρωτίας υπηρεσίας του ίδιου Υπουργείου;
-Γιατί επέλεξε τον ΟΛΗΓ, που ούτε δημόσιο είναι, ούτε σχέση με το Υπουργείο Οικονομικών έχει;
-Όλα αυτά τα χρόνια, δεν διατηρούσε δύο σπίτια, ένα στην Ηγουμενίτσα για την οικογένειά του (σύζυγο και τέκνα) και ένα στην Αθήνα για τον εαυτό του;
-Αφού η σύζυγός του ήταν εν ενεργεία δημόσιος υπάλληλος με έδρα την Αθήνα, πως γίνονταν και βρίσκονταν μονίμως στην Ηγουμενίτσα; (Τα παιδιά της φοιτούν μονίμως σε σχολείο της Ηγουμενίτσας)
-Ποιος και πώς κάλυπτε ή δικαιολογούσε τη μόνιμη απουσία της από τη Δημόσια υπηρεσία στην Αθήνα;
-Άραγε, θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο οποιαδήποτε άλλη Ελληνίδα εργαζόμενη και μητέρα ανήλικων παιδιών;
-Αλλά, ας δούμε και μια φράση του πρώην βουλευτή και πρώην υφυπουργού, που ενδιαφέρει σφόδρα όλες τις Θεσπρωτικές οικογένειες, αφού δεν υπάρχει ούτε μια απ’ αυτές, να μην έχει ένα ή περισσότερα μέλη της άνεργα. Τονίζει λοιπόν ο Μπέζας: «η ¨προκλητική¨ ομόφωνη απόφαση του ΟΛΗΓ, δεν ήταν λοιπόν τίποτε άλλο παρά η πιστοποίησή του ότι υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις στον Οργανισμό».
-Γιατί, λοιπόν, η σύζυγός του να καταλάβει, για μια ακόμη φορά, μια μόνιμη οργανική θέση, την οποία θα μπορούσε και θα έπρεπε και θα δικαιούνταν να την καλύψει ένα άνεργο Θεσπρωτόπουλο, που έφαγε τα νιάτα του στις σπουδές και είναι μονίμως στέλεχος των ουρών ανέργων του Νομού;
Αυτό δεν είναι αδικία;
Αυτό δεν είναι πρόκληση;
-Με την ευκαιρία: Τόσα χρόνια βουλευτής ενός τόπου, που τον δέρνει η ανεργία και τόσα χρόνια υφυπουργός, ενώ δεν δημιούργησε ούτε μια θέση εργασίας, για τους άνεργους συμπατριώτες του, γιατί επέτρεψε να παραμείνουν στον τόπο του κενές οργανικές θέσεις;
Δεν είναι πρόκληση αυτό;
Αλήθεια, ποιόν βόλευε το γεγονός ότι στον ΟΛΗΓ δεν καλύφθηκαν όλα αυτά τα χρόνια οι κενές οργανικές θέσεις, ενώ παράλληλα γέμιζαν τα γραφεία του με STAGE τζήδες και διάφορους συμβασιούχους;
Μήπως, λοιπόν, κάποιος προκαλεί την νοημοσύνη των θεσπρωτών πολιτών και προσβάλει το φιλότιμό τους;
Ποιος άραγε οφείλει να λογοδοτήσει, όχι μόνο στον Θεσπρωτικό λαό αλλά και στη Δικαιοσύνη;

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΟΛΜΗ"