Πωλούνται γνώσεις και πτυχία

Πωλούνται γνώσεις και πτυχία

«Υπεύθυνη Διεκπεραίωση Εργασιών ΑΕΙ & ΤΕΙ. Πτυχιακές εργασίες: Μέγιστος χρόνος υλοποίησης: 3 μήνες. Μορφή παραδοτέου εγγράφου: ψηφιακή. Τύπος εργασίας: με ερωτηματολόγια. Κόστος (έως 70 σελίδες): βιβλιογραφική 1.100 ευρώ.
Με ερωτηματολόγιο: 1.300 ευρώ. Εργαστηριακή: 1.500 ευρώ. (...)». Με αυτό τον τρόπο....
επιχειρεί να προσελκύσει φοιτητές... μια από τις δεκάδες εταιρείες που λειτουργούν στο Διαδίκτυο και αναλαμβάνουν να συγγράψουν πανεπιστημιακές εργασίες. Πρόκειται για τη «βιομηχανία» εκπόνησης πτυχιακών εργασιών, ακόμη και διδακτορικών διατριβών, που ανθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πολλοί φοιτητές να ξενυχτούν, να ψάχνουν, να διαβάζουν και να καταβάλλουν μεγάλο κόπο για να ολοκληρώσουν μια εργασία τους, κάποιοι άλλοι όμως επιλέγουν άλλο τρόπο για να πάρουν το πτυχίο τους. Σημαντική προϋπόθεση, να έχουν χρήματα. Με ποσό περίπου όσο ένας ικανοποιητικός μηνιαίος μισθός, από 1.000 έως 1.500 ευρώ, μπορούν να αγοράσουν μια εργασία.
Αυτό που έχουν να κάνουν είναι να ενημερώσουν μια από τις πολλές εταιρείες για το είδος της εργασίας που είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν στο πανεπιστήμιο. Η εταιρεία τούς ενημερώνει πόσο θα κοστίσει η εκπόνηση της εργασίας και στη συνέχεια οι φοιτητές, χωρίς να έχουν δουλέψει καθόλου για την πτυχιακή τους εργασία, την παραδίδουν και... παίρνουν το πτυχίο τους.
Το εμπόριο πτυχιακών εργασιών καλά κρατεί και το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Αποτελεί εδώ και χρόνια κοινό μυστικό για φοιτητές και καθηγητές, τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ. Το τελευταίο διάστημα όμως με τη βοήθεια του Διαδικτύου όλο και περισσότερες εταιρείες κάνουν την εμφάνισή τους αφού έχουν αντιληφθεί ότι η εκπόνηση εργασιών για όλες τις πανεπιστημιακές βαθμίδες αποδίδει γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Και χάρη στο Ίντερνετ δεν χρειάζεται καν να εκτυπωθεί μια εργασία, αλλά απλώς να αποσταλεί ηλεκτρονικά στον επί πτυχίω φοιτητή. Επίσης σε αρκετές ιστοσελίδες δεν υπάρχουν σταθερά τηλέφωνα επικοινωνίας, παρά μόνο κινητά και e-mail, κάτι που είναι πιθανό να σημαίνει ότι πίσω από την ιστοσελίδα μπορεί να μην υπάρχει καν μια εταιρεία, αλλά ένας ιδιώτης που έχει στόχο να βγάλει εύκολα μαύρα χρήματα.